ანსამბლი „არგონავტები“ — ტრადიციისა და თანამედროვეობის ჰარმონია

ანსამბლი „არგონავტები“ — ტრადიციისა და თანამედროვეობის ჰარმონია

ქალაქ ფოთში 2007 წელს დაფუძნდა ქორეოგრაფიული ანსამბლი „არგონავტები“, რომლის დამფუძნებელი და ხელმძღვანელი გახლავთ ქალბატონი მარინა ფხაკაძე.

2014 წლიდან მასთან ერთად ანსამბლის სათავეში ჩაუდგა მისი ქალიშვილი — ნია ცაავა, რომელიც დედის მსგავსად ქორეოგრაფიისადმი სიყვარულითა და პასუხისმგებლობით აგრძელებს ეროვნულ საქმეს.

ანსამბლის შექმნის მთავარი მიზანი იყო მოსწავლეთათვის ქართული კულტურისა და ტრადიციების გაცნობა, მათში ხელოვნებისადმი სიყვარულის დანერგვა და ქორეოგრაფიის — როგორც დიდი ეროვნული საუნჯის — განვითარება მომავალი თაობების საფუძველზე.

მათი მიზანსწრაფულობით ქართულმა ცეკვამ კიდევ ერთხელ მოიპოვა ღირსეული ადგილი ახალ თაობაში.

> „ჩვენი სურვილი იყო, ქორეოგრაფია გაგვეზიარებინა მოსწავლეებისთვის ისე, რომ მათ ეს ხელოვნება საკუთარი სულის ნაწილად ექციათ. ვცდილობთ, ტრადიციული ცეკვების სიყვარული ბავშვობიდანვე ჩავუნერგოთ,“ — ამბობს ნია ცაავა.

თანამედროვე ეპოქაში, როცა ახალგაზრდები უფრო თანამედროვეობისკენ იხრებიან, „არგონავტები“ ახერხებენ ტრადიციულისა და თანამედროვეობის შერწყმას ისე, რომ ქართული ცეკვის სული არ დაიკარგოს.

ანსამბლში ტრადიციული მოძრაობები და ფორმები ბუნებრივად ერწყმის ახალ ქორეოგრაფიულ ხედვებს, რაც ცეკვებს სიახლითა და სიცოცხლით ავსებს.

> „ქართულ ქორეოგრაფიაში ტრადიციების დაცვასთან ერთად აუცილებელია სიახლეების შემოტანა. ჩვენ ვაერთიანებთ როგორც ტრადიციულს, ასევე მოდერნის ელემენტებს, მაგრამ არასდროს ვცვლით ცეკვის სულს — ტრადიცია რჩება მყარ ფუნდამენტად,“ — აღნიშნავს ნია.

მისი შთაგონების წყარო სწორედ დედაა — ქალბატონი მარინა ფხაკაძე, რომელმაც მას ბავშვობიდან ჩაუნერგა ქართული ცეკვისადმი სიყვარული და პატივისცემა.

> „დედა იყო და არის ჩემი შთაგონება. ის მასწავლიდა, რომ ცეკვა მხოლოდ მოძრაობა კი არა, სულის გამოხატვაა. დღეს მე ვცდილობ, ის ცოდნა, რასაც ჩემმა დედამ მომცა, გადავცე მომავალ თაობას,“ — ამბობს ნია.

ანსამბლის წევრებისთვის სცენა ემოციებითა და პასუხისმგებლობით სავსე სივრცეა. თითოეულ ცეკვაში ჩადებულია დიდი შრომა, რომელიც მაყურებლის აპლოდისმენტებით ფასდება.

> „როცა ცეკვის დასრულების შემდეგ ვხედავთ ფეხზე წამომდგარ მაყურებელს, მათ ბედნიერ სახეებსა და ოვაციებს — ეს ჩვენთვის უდიდესი ბედნიერებაა,“ — ამბობს ნია ღიმილით.

ქართველი ქორეოგრაფისთვის ცეკვა მხოლოდ ხელოვნება არ არის — ის ეროვნული სიამაყეა, მოძრაობებით გადმოცემული ქვეყნის ისტორია და ემოცია.

> „ცეკვა ჩემთვის პოემაა — თითოეული მოძრაობა სიტყვაა. მოცეკვავე სცენაზე გადმოსცემს სიხარულს, ტკივილს, სიყვარულს და თავისუფლებას. ჩვენი ცეკვა არის უხმო ენა, რომელიც მაყურებელს მოძრაობითა და ენერგიით ესაუბრება,“ — ამბობს ნია ცაავა.

ასე აგრძელებენ „არგონავტები“ ქართული ქორეოგრაფიის დიდ გზას — სიყვარულით, შრომითა და შეუვალი ერთგულებით ტრადიციისადმი.

მათი ყოველი გამოსვლა არის გზავნილი — ქართული სული ცოცხალია, სანამ ცეკვა არსებობს.